عموما چیدمان یک محیط اداری سنتی با اتاقک ها و دفترهای مجزا به گونه ای طراحی می شود که وضعیت همیشگی، یک وضعیت آرام و بی صداست. ممکن است مدیران بخش طراحی در یک اتاق و مهندس ها در اتاقی دیگر کار کنند. تعاملات بین گروه ها عمدتا برنامه ریزی شده است (مانند جلسه ای در یک اتاق کنفرانس).
اما نگاه دیگری هم به مسئله وجود دارد. وضعیت همیشگی باید پر جنب و جوش، تعاملی، سرزنده و پرشور باشد. فعالیت خلاقانه زمانی به اوج می رسد که همه گروه ها در تعامل کاملا مستقیم باهم قرار بگیرند. مدیران و مهندسان در کنار هم کار کنند، استراحت کنند، غذا بخورند، زندگی کنند و از پروسه کارشان لذت ببرند.
بخش ابتدایی به جهت ارتباط مستقیم با حیاط و دریافت نور طبیعی به واحد طراحی اختصاص یافت . با حذف تیغه اتاق خواب و افزودن فضای این اتاق به سالن علاوه بر یکپارچه کردن فضا امکان بهره برداری از نور طبیعی با پنجره های سرتاسری فراهم گردید.
بخش میانی (شامل پذیرش و تحقیق و توسعه) به صورت شفاف توسط پارتیشن شیشه ای از بخش ابتدایی تفکیک گردیده تا علاوه بر ارتباط موثر با واحد طراحی از نور طبیعی بهره مند گردد.
در بخش انتهایی با هدف رسیدن به فضایی یکپارچه و بزرگتر مناسب برای اتاق جلسات تیغه مشترک میان اتاق خواب و پاسیو حذف و فضا یکپارچه شد. همچنین با پوشیدن سقف پاسیو و تعریف دو بازشو در طرفین آن برای ورود کنترل شده نور به فضا برنامه ریزی شد.
