این پروژه در شرایطی به ما واگذار شد که ستون گذاری کار انجام شده بود و پلان اولیه کارفرما مشکلات فراوانی داشت و این مسئله محدودیت های زیادی را برای ما ایجاد می نمود. در پلان اولیه ارتباط فضای درون و بیرون پروژه بسیار ضعیف بود. ساختمان به دلایل اشتباه حدود یک متر از زمین بالا آمده بود و عملا خود را از باغ جدا کرده بود.
پس از بررسی هایی که انجام شد تصمیم گرفته شد که محل نشیمن اصلی که در قلب پروژه قرار داشت با دک استخر که در کنار این فضا جانمایی شده بود جابجا شود. بدین ترتیب یک حیاط در وسط پلان بوجود آمد که باعث شد تمامی فضاهای داخل از طریق این حیاط به فضای باغ مرتبط شوند و این حیاط به عنوان یک فضای امن و میانجی بین درون و بیرون ساختمان عمل کند.
در ادامه با شکست هایی که در این حیاط بوجود آمد سعی کردیم اختلاف تراز یک متری را به صورت فازی و به تدریج کمرنگ کنیم.این حیاط در واقع یک فضای مابین است که نه بیرون است و نه درون. در عین حالی که با حظ بصری، شنیداری و بساوایی، کیفیت یک فضای خارجی را دارد در عین حال بخاطر امنیت و محصوریت از سه طرف حال و هوای درون بودگی را به مخاطب القا می نماید.
همچنین تغییر فصول حال و هوای این فضا را دستخوش تغییر می نماید و در فصول مختلف سال تصاویر متفاوتی از طبیعت را برای مخاطب قاب می کند.
