این پروژه به هدف سر و سامان بخشیدن به عبور و مرور ورودی اصلی دانشگاه میبد و طراحی المانی شاخص و درخور معماری این شهر به مسابقه گذاشته شد.
در مرحله مطالعات پیش از طراحی مشاهده کردیم عموما سردرهای ورودی چه از لحاظ مقیاس و چه از لحاظ سازماندهی عبور و مرور اولویت اصلی را به مخاطب سواره می‌دهند و در یک نگاه ماهوی ماشین بر انسان مقدم است.
تصمیم گرفتیم با بازتعریف مسئله اولویت اصلی را به مخاطب پیاده بدهیم و مسیر رفت و آمد ماشین در طرفین ورودی قرار بگیرند.
مسئله دوم اینکه عموما سردر ها یه صفحه جدا کننده بین فضای درون و بیرون هستند که مخاطب حین عبور از آن کیفیت «گذر» را تجربه میکند.
تصمیم گرفتیم با اضافه کردن پیشخان ورودی به مجموعه سردر و رسیدن آن به یک فضای مکث برای انتظار موقت مخاطبین (که از خواسته های کارفرما بود) این بار مخاطب کیفیت «مسیر» را تجربه کند. یعنی سردر این بار به «درهم تنیدن مرز درون و بیرون» بپردازد و از تلفیق این دوگانه متضاد فضای سومی با کیفیتی جدید به وجود آورد.
به عنوان یک المان شاخص سعی داشتیم خطوط کلی فرم درهم تنیدگی فضای درون و بیرون را تقویت کند و ضمنا ساده و بی آلایش بنظر برسد به نحوی که به سادگی و بی آلایشی معماری شهر تاریخی میبد قرابت و نزدیکی داشته باشد.
